Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

3

Κάπου ανάμεσα στους ήχους σαξοφώνου και δυο ανάσες, έγινα τρεις.
Όλοι μαζί πάνω σε ένα τροχό, να ενωνόμαστε και να ξαναχωριζόμαστε σα ρευστά λουλούδια.
Από κάτω τριανταδύο μαύροι νάνοι μας κοιτούσαν.
Άκουγα βιβλία να πέφτουν και είδα πως δεν είχα γλώσσα ή μάλλον είχα μα ήταν και η γλώσσα του ενός από τους δύο.
Ο τρίτος μύριζε το χορτάρι και ψιθύριζε "θέλω, θέλω, θέλω".
Γύρισα και τον κοίταξα και είδα πως τα μαλλιά του φύτρωναν στη πλάτη μου.
Μας πήγαιναν για θυσία, όλους μας, βορά στην Αιώνια, Σάπια Μητέρα ενώ σφήκες βούιζαν για να μας αναγγείλουν.
Νεκρωθείτω το Θέλημά Της.

Δεν υπάρχουν σχόλια: