Παρασκευή 9 Μαΐου 2008

Xoρός


Τη βλέπει, απομακρύνεται, απομακρύνεται, δεν μπορεί να τη φτάσει. Έγινε ένα με τ’ άστρα, τις ουτοπίες.

Το μόνο που βλέπει είναι δύο σκελετούς, με τις μάσκες

της τραγωδίας

φορώντας

να κείτονται πλάι στη λίμνη, πιασμένοι χέρι- χέρι.

Αυτή είναι η ζωή του

Υποφέρουμε επειδή ελπίζουμε

Ελπίζουμε επειδή αγαπάμε

Υποφέρουμε επειδή αγαπάμε

Η χαρούμενη μάσκα αναφωνεί: Ας πυροβολήσουμε επιτέλους αυτό το βδελυρό σεντόνι που μας καλύπτει κι ας αναπνεύσουμε βγάζοντας τα ρουθούνια μας από τις τρύπες!

Η λίμνη ταράχτηκε

Η λυπημένη μάσκα ψιθύρισε: Εθελουσία λύτρωση ή δια της βίας εξόντωση- υποχώρηση;

Η λίμνη πάγωσε

Άρρωστος , διαλυμένος, να βήχει και να δυσφορεί και η μάχη να μαίνεται.

Ονειρεύτηκε ξύπνιος. Το πως ήταν η ζωή του δύο ώρες πριν.

Μια στιγμιαία τραγωδία αρκεί

Βγήκε έξω απλά για να δει, μετά μπήκε ξανά μέσα.

Το αυτονόητο τραυματίζεται

Το αυτονόητο ψυχορραγεί

Το αυτονόητο δεν υπάρχει

πια

Το σάβανο σκίστηκε! Ας πανηγυρίσουμε, ας παρελάσουμε, κρατώντας τα μπαστούνια της συνειδητοποίησης ψηλά.

Διέλυσε τα δάκρυα σε οξύ, η ευδαιμονία τον περιτριγυρίζει

και τον κοιτά

και ζηλεύει

ενώ αυτός κάνει έρωτα με την αφορισμένη του συνείδηση

4 σχόλια:

Panos είπε...

τι λέει ρε,τα κείμενα είναι καινούργιες δουλειές ή τα είχες γράψει παλιότερα?έδωσα στο Λιάκουρα κάτι παλιά σου διηγήματα,θα σου πεί αυτός,keep it up!

snowghoul είπε...

Ta keimena einai palia alla me ekfrazoun akoma.Kala ta dihghmata den einai tipota tromera pes tou theloun apeires diorthwseis.

Λιος είπε...

Wraia einai ta dihghmata. Mou aresei pou einai eikonoplastika kata vashn, px stis perigrafes sou gia thn xwra twn ektrwmatwn sto monopati ths staxths, emena mou pernaei mia Stephen King ais8htikh anamemeigmenh me comics (opws ton tropo pou apeikonize o McFarlane thn kolash sto "Spawn" klp).

snowghoul είπε...

To sygkekrimeno dihghma einai mallon to pio oloklhrwmeno pou egrapsa,vghke se ikanopoihtiko vathmo opws to eiha skeftei an kai prepei kapoia stigmh na to epekteinw ligo.