Σύρραξη

Περιπλανώμενος

Μαινόμενος

Κυνικός

και μ’ υγρό στόμα

σα μυρμήγκι που περπατά σε παγωμένη λίμνη, που μόνο σπαρμένους κόκκους ζάχαρης έχει πάνω. Ανάμεσα στην υπερπροσπάθεια να ελευθερωθεί από το βάρος της αιωνιότητας, ν’ αποποιηθεί εκείνα τα κιλά πάνω από το στομάχι του, που ρέουν και επιστρέφουν πάντα.

Να είσαι έτοιμος, του είχε πει ο μουγκός προφήτης από μέσα

Να είσαι έτοιμος

γιατί μετά τις μία

δεν θα θυμάσαι

τίποτα

Έπρεπε να σκοτώσει το δράκο με τη μπλε φλογισμένη ανάσα

Ή μήπως τον είχε σκοτώσει

ήδη

;

Απέραντα κι έρημα τα λιβάδια της θύμησης μ’ ένα μόνο δέντρο να ξεραίνεται καταμεσής στην εγκατάλειψη.

Βάρος είναι ο ηρωισμός

ειδικά όταν υπάρχει

καπνός

και

γαϊδουράγκαθα

Μα κάτω λάμπουν οι πυρσοί, χωρίς να ξεφλουδίζουν, χωρίς να οξειδώνονται. Λιβελλούλες και κολιμπρί, πιστοί ακόλουθοι.

Στέγνωσε, εξαντλήθηκε, οι πόροι του μολύνθηκαν και ξέρασαν κίτρινα υγρά. Σε ποια άγνωστα μέρη να πετά τώρα εκείνο τ’ αγέρωχο πουλί, σε ποιες χώρες να δίνει το μελένιο φιλί του

που να φτεροκοπά η κάθαρσή

;

Ακούει κραυγές που σείουν τον ουρανό , ποιος μνησίκακος Αίολος τις ξεναγεί; Ή είναι το λαρύγγι του που βγάζει τα άναρθρα αλλά γεμάτα νόημα ουρλιαχτά;

Να είσαι έτοιμος, του είχε γνέψει ο ανάπηρος προφήτης από μέσα.

Η μάχη πιθανόν να είχε

τελειώσει