Γέννημα ΙΙ

Ο καθρέφτης της αναγνώρισης έσπασε.
Χίλια θραύσματα, χίλια είδωλα
για το γέννημα ενός όξινου αυγού.
Αγνό και καταραμένο
ό,τι δε βλέπουν, βλέπει
ό,τι νιώθουν, δε νιώθει.
Με το νερό σμίγει, μα γίνεται φωτιά
και πριν πέσει για ύπνο
δακρύζει και γελά.