Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

Παράσταση

Ανοίξτε την αυλαία παρακαλώ
γιατί ένα ρόλο θα ήθελα να παίξω.
Χέρια φτιαγμένα από κοράλλια παίρνουν στάσεις
βαρύγδουπης απόγνωσης,
γιατί μια σκιά αγκάλιασα κάποτε
και δεν την άφησα να φύγει.

Φίλησα το νόμισμα πριν το ρίξω στον αέρα
αυτό έπεσε κάθετα
σπάνιο, τόσο σπάνιο!
Έπεσα στη θάλασσα με δύναμη
και κολύμπησα με χάρη προς το άγνωστο
ολοκληρώνοντας τη πολυπόθητη μεταμόρφωση,
ένας ιππόκαμπος με δυο ασημένιες σφαίρες για μάτια.

Κλείστε την αυλαία παρακαλώ.
γιατί τον ρόλο μου τον έπαιξα.
Σώμα φτιαγμένο από κοράλλια παίρνει στάση
εμβρυακής γαλήνης,
γιατί μια σκιά αγκάλιασα κάποτε
και την έκανα σκιά μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: