ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

Οι Mastodon βγάζουν νέο δίσκο στις αρχές του 2009. Θα φάω τα νύχια μου μέχρι τότε αλλά πιστέυω να αξίζει το κόπο.. Το άλμπουμ θα λέγεται Crack the Skye και θα έχει 7 κομμάτια διάρκειας 50 λεπτών. Άιντε να δούμε...

www.mastodonrocks.com

The Hill of Dreams

Αυτές τις μέρες διαβάζω τον Λόφο των Ονείρων του Arthur Machen. Ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε έναν περίπου αιώνα πριν αλλά είναι τόσο επίκαιρο στο θέμα που πραγματεύεται που σε κάνει και απορείς Το συνιστώ λοιπόν σε όσους γράφουν ή σκέφτονται να γράψουν (γιατί αυτό είναι το βασικό θέμα του) γιατί εστιάζει ακριβώς σ' αυτά που βιώνουμε όλοι εμείς που προσπαθούμε να βάλουμε τις σκέψεις μας σε λέξεις και ιδιαίτερα αυτοί που θέλουν να παρουσιάσουν κάτι διαφορετικό. Τις πράξεις για να καλέσουμε την έμπνευση, την αγωνία για το αποτέλεσμα, την υπεροψία κάποιων εκδοτών ή μεσολαβητών που νομίζουν πως οι συγγραφείς γεννιούνται πετυχημένοι και δε καταδέχονται ούτε να σχολιάσουν κάτι. Πραγματικά σπουδαίο βιβλίο και είμαι μόνο στη μέση...

Παράλογη νοσταλγία

Πίσω στο κέντρο, όπου όλα καταλήγουν
εκεί που οι μύγες βουίζουν κατανυκτικά
ένα ταξίδι χωρίς προορισμό
σε μια τεράστια δυσαρμονία
επωάζεται η αδάμαστη έννοια της ανάγκης
βουτιά σε παγωμένα νερά,
στη ψεύτικη εδέμ της σεροτονίνης
όλα γυρνάνε πάντα γύρω από το ίδιο σημείο
το διαμαντένιο μάτι του κυκλώνα
που πηγάζουν όλα αυτά που δε παραδέχεσαι
είναι δηλητήριο η παράλογη νοσταλγία

Τυφλός ήλιος

Παρέα με τους νευρώνες, αγκαλιά
φιλώντας ένα τοίχο
μια σταγόνα μέλι στάζει από το ταβάνι
και βλαστημώ που δε μπορώ να τη γευτώ

-ξεχνώντας πως είναι παρελθόν-

Επέλεξα να μη πιστεύω σε τίποτα
παρά μόνο σ' αυτά που με εξιλεώνουν
να σταθώ μπροστά τους γυμνός και γδαρμένος
με την ελπίδα του λήθαργου πίσω από το κεφάλι μου
μια σταγόνα ουίσκι και λίγος καπνός
υπόσχονται δύο λεπτά πρωτόγνωρης μαγείας

+αλλά ως εκεί+

Έτσι θα πρέπει να νιώθουν οι σκιές κάτω από το φως
εύχονται να ζούσαν χωρίς τη παρουσία του
και τότε όλες οι ματαιότητες θα έπαιρναν μορφή
και όλα θα ήταν διαφορετικά
θα είχαμε τυφλώσει τον ήλιο και θα
γευόμασταν ανενόχλητοι το μέλι

Λήθη

Σαν λωτός έτοιμος να κατασπαραχθεί
φυτεύω μια μήτρα στο σαλόνι μου


να ξεχάσω και να κοιμηθώ
να ξεράσω και να θυμηθώ


μυρμήγκια πίσω από τα μάτια μου
χορεύουν σα τρελά και δε μπορώ να δω
οικίες εικόνες

η μήτρα γεννά σκόνη αμφισβήτησης
την αγκαλιάζω σα να' ναι νεκρή αδερφή


γλύφω το φρούτο της λησμονιάς
και ύστερα φτύνω
ακούγοντας τους σπόρους του
να μου χαράζουν τα δάχτυλα

Χε χε χε!

Τι πετυχαίνεις κατά τύχη καμιά φορά...

Ενισχυμένη playlist

Pelican- After the Ceiling Cracked DVD
Burst- Lazarus Bird
Burning Witch- Crippled Lucifer
SunnO)))- White 2
Cult of Luna- Cult of Luna
Iron Maiden- Seventh Son of a Seventh Son
Seaholder- Demo 2006

Διακόρευση(Skin Fruit Tree)

ΦΑΕ ΜΕ

Xωσίματος συνέχεια

Μιας και είμαι στη φάση τώρα να ευχηθώ να φάνε σκατά όλοι αυτοί οι ψευτοηθικολόγοι της κωλάρας που:
α)Ακύρωσαν τη συναυλια των Dead Congregation στη Θεσσαλονίκη γιατί το support group λεγόταν Necros Christos. 15ος αιώνας και βγάλε!
β)Απαγόρεψαν τη διανομή υποτίτλων από τα διάφορα sites που ασχολούνται με σειρές και ταινίες.
Βλέπετε όποτε τους συμφέρει το παίζουν νομιμόφρονες και χριστιανοί ενώ αλλού σιωπούν. Δεν έχω να πω κάτι άλλο παρα μόνο ντροπή τους.

Μουσικές διαπιστώσεις

1) Στο λεωφορείο σήμερα κοίταζα τρεις κωφάλαλες κοπέλες. Σκεφτόμουν λοιπόν, όσο "κάπως" κι αν ακούγεται, πως είναι τυχερές μέσα στην ατυχία τους που δεν έχουν ακούσει ποτέ Βίσση, Τσαλίκη, Ρουβά και όλα αυτά τα καρκινώματα της μουσικής που οι υπόλοιποι τρώμε στη μάπα θέλοντας και μη.
2) Ακούγοντας ραδιόφωνο στο ίδιο λεωφορείο αναρωτήθηκα πόσο ανόητο μου φαίνεται να παίρνει κάποιος τηλέφωνο σε έναν σταθμό και να ζητάει π.χ. το Paradise City ή το Smells Like Teen Spirit και να του το βάζουν και από πάνω. Δηλαδή ρε φιλαράκι τι μας λες τώρα, πως είναι ξέρω γω δυσεύρετα κομμάτια που δε παίζονται συχνά ή ότι δεν τα έχεις στη δισκοθήκη σου; Αυτό πάει και στους παραγωγούς φυσικά. Δε ξέρω αν είναι δικός μου κομπλεξισμός που αντιπαθώ τα κομμάτια-"σούπες" σε μαγαζιά και ραδιόφωνα αλλά νιώθω πως έχω δίκιο σ' αυτό το θέμα. Quest for Fire, όχι The Trooper, καταλάβατε;
3) Το καινούριο άλμπουμ των Burst γαμάει!

Μεταμόρφωση

διαλύω τη

λ

έξη

νιώθω για κάτι καλύτερο

από ρουτίνα

μέθ

εξη

σε κάτι ανείπωτο που ζεί

στα όνειρα μέχρι να

φ

έξει

ξύνω το δέρμα μου
και τρέχω

Perspective

Playlist!

Darkspace- Darkspace III
Αν ο Πλούτωνας ήταν μουσική θα ήταν σίγουρα οι Darkspace.

Rorcal- Myrra Mordvynn Marayaa
Από Ελβετία και ετούτοι εδώ. Σκοτεινό post-sludge(κάπως πρέπει να το πω έτσι;), φέρνοντας στο μυαλό τους The Ocean κυρίως. Τους έχουμε στα υπ' όψη για το μέλλον.

Rosetta- The Galilean Satellites
Σε παρόμοια χωράφια κινούνται και οι Αμερικάνοι με πιο αποκαλυπτική ατμόσφαιρα στη μουσική τους. "Excelent, my dear Smithers!"(Simpsons αστειάκι)

Mare- Mare ep
Η μοναδική κυκλοφορία αυτών των απίστευτων Καναδών. Repeat,repeat,repeat!

Neurosis- A Sun That Never Sets
Πω πω ρε φίλε αυτό το Stones From the Sky...

(Β)ίωση

από
τραβιόμαστε
από δω
το κόσμο
από
λύουμε
ά
πραγοι
κατά
θλίψη
από μας
κατά
στρεφόμαστε
στη σιωπή
προς
αρμόζουμε
προ
σώπα
όσο
πρός
παθούμε
σ΄έναν
ανθό
να
ανά
παυθούμε
κατά
κοποι
από
την ανάπαυλα
το μυαλό
ανά
τρέπουμε
τη φυγή
επί
στρέφουμε
αιω
ρουμαστε