Λήθη

Σαν λωτός έτοιμος να κατασπαραχθεί
φυτεύω μια μήτρα στο σαλόνι μου


να ξεχάσω και να κοιμηθώ
να ξεράσω και να θυμηθώ


μυρμήγκια πίσω από τα μάτια μου
χορεύουν σα τρελά και δε μπορώ να δω
οικίες εικόνες

η μήτρα γεννά σκόνη αμφισβήτησης
την αγκαλιάζω σα να' ναι νεκρή αδερφή


γλύφω το φρούτο της λησμονιάς
και ύστερα φτύνω
ακούγοντας τους σπόρους του
να μου χαράζουν τα δάχτυλα