Ανακαλύπτω τη σχιζοφρένειά μου ξανά. Χαζεύοντας με να φοράω γραβάτα στη δουλειά και να αναρωτιέμαι (χωρίς γραφικές πολιτικές προεκτάσεις) ποιος είναι αυτός ο τρόμπας, ενώ ένα κομμάτι μου παράλληλα το διασκεδάζει. Το διασκεδάζει σαν ένας καλός ηθοποιός που πρέπει να παίξει ένα ρόλο. Όλο και κάτι από αυτόν θα βάλει μέσα ώστε να μοιάζει όσο το δυνατόν πιο φυσικός, πιο αληθοφανής. Έχω εκπολιτιστέι περισσότερο από όσο νομιζω πως αντέχω και παρατηρώ νεκρά κύτταρα δέρματος στο μαξιλάρι κάθε πρωί. Στ' αρχίδια μου βέβαια ένας ρόλος είναι όλα.
Ανακαλύπτω τη σχιζοφρένειά μου ξανά. Αυτή που με ωθέι να βάλω στο mp3 player μου Axis of Advance και Prodigy παρεούλα αγνοώντας τα μουσικά δόγματα που κάποιοι έχουν επιβάλλει στον εαυτό τους και αυνανίζονται καθώς φαντασιώνονται το πραγματικό "τάδε".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου